Kiedy przysługuje roszczenie o rentę?
Takie roszczenie przysługuje w przypadku spełnienia określonych przesłanek, warunków. Jednym z nich jest przypadek, gdy poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej. Również zmniejszenie się jego widoków powodzenia na przyszłość może stanowić czynnik decydujący o przyznaniu tego świadczenia. Zwiększenie się potrzeb poszkodowanego (np. konieczność specjalistycznej rehabilitacji lub stosowania specjalnego żywienia), to także przesłanka do wystąpienia z roszczeniem o rentę. Co istotne każda z tych okoliczności może stać się samodzielną podstawą do zasądzenia renty.
Powództwo poszkodowanego zostanie uwzględnione, jeżeli wystąpi on z odpowiednim roszczeniem, a właściwie wykaże istnienie co najmniej jednej z wymienionych wyżej przesłanek.
Istota prawna renty uzupełniającej
W praktyce wskazuje się, że następstwa czynu niedozwolonego w postaci omawianych: niemożności wykonywania pracy zarobkowej przez poszkodowanego, powstanie specjalnych, większych potrzeb lub też pogorszenia się perspektyw zawodowych, winne mieć charakter trwały. Jednakże nie oznacza to, że nieodwracalny. Również podobną linię wskazuje orzecznictwo sądowe. W doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreślany jest charakter prawny renty, jako formy odszkodowania.
Przyznanie tego świadczenia ma na celu naprawienie szkody, która wyraża się w nieosiąganiu dochodów, zarobków, innych korzyści majątkowych, jakie poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie uległ wypadkowi. Jeżeli dojdzie do utraty możliwości wykonywania jakiejkolwiek pracy, rentę przyznaje się w wysokości wynagrodzenia, jakie poszkodowany otrzymywałby, gdyby nie uległ wypadkowi i był zdolny do pracy - twierdzi przedstawiciel kancelarii odszkodowawczej Codex.
Profesjonalna pomoc specjalisty
Zatem, aby odpowiedzieć na pytanie - jak uzyskać odszkodowanie w postaci tego rodzaju renty, najlepiej poradzić się profesjonalistów. Doświadczenie specjalistów zajmujących się dochodzeniem odszkodowań da gwarancję pozytywnego zakończenia sprawy.
W praktyce sądowej istnieje dość dużo wytycznych, które powinny być brane pod uwagę. Jednym z takich kryteriów jest ocena zasadności roszczenia o rentę odszkodowawczą, dla której konieczne jest ustalenie i porównanie wysokości średnich zarobków poszkodowanego osiąganych przed wypadkiem, z wysokością zarobków, które osiągałby, gdyby nie uległ wypadkowi (a nie jakie faktycznie osiąga po wypadku). Przy czym punktem wyjścia przy ustalaniu wysokości renty wyrównawczej są przeciętne zarobki pracowników zatrudnianych na stanowiskach analogicznych, takich samych, jakie zajmowałby poszkodowany, gdyby nie poniósł szkody.