Choroba Heinego- Medina jest chorobą wirusową wywołaną przez wirusa polio należącego do enterowirusów. Nazwa choroby Heinego-Medina/polio pochodzi od szczegółowej charakterystyki choroby, której opisem w 1840 roku zajął się niemiecki lekarz Jakob Heine, kolejno Karl Oskar Medin. Wirus polio atakuje najczęściej dzieci do 5 roku życia. Do zakażenia dochodzi przez kontakt między ludźmi, więc jego rozprzestrzenianie się jest bardzo podobne jak emisja koronawirusa. Wirus polio u osoby chorej obecny jest w ślinie, czy w wydzielinach z nosa. Bardzo łatwo przedostaje się do jamy ustnej, gdzie następnie rozwija się w idealnych dla niego warunkach, czyli w przewodzie pokarmowym. W krótkim czasie wirus przedostaje się do krwiobiegu, a następnie atakuje układ nerwowy. Choroba polio początkowo objawia się bólem głowy, pojawiają się problemy z perystaltyką jelit i pracą żołądka, sztywnością mięśni, podwyższoną temperaturą. W momencie kiedy wirus polio zaatakuje układ nerwowy, powstają nieodwracalne zmiany takie jak paraliż a następnie zanikanie porażonych mięśni czego skutkiem są ciężkie deformacje ciała.
W latach 50-tych dzieci, które dotykała choroba polio, umieszczano w metalowych kapsułach zwanych żelaznymi płucami, których zadaniem było na podstawie wzrostu lub spadku ciśnienia regulować wdech i wydech powietrza chorego.
Do 1988 roku wirus polio występował aż w 125 krajach na świecie, gdzie w obecnej chwili Europa, Ameryka i Australia są wolne od nowych zachorowań na polio. Tylko w 1988 roku sparaliżowanych zostało ponad 350 000 dzieci. U około 5-10% chorych dzieci dochodziło do sparaliżowania mięśni oddechowych, a w konsekwencji do zgonu.
Pierwsza szczepionka na polio została wynaleziona w roku 1950 przez polskiego wirusologa Hilarego Koprowskego. W 1958 roku rozpoczęto już szczepienia na świecie. Oprócz wprowadzenia w latach 60-tych XX wieku i działającego do dziś ogólnoświatowego Programu Eradykacji Poliomyelitis, którego celem jest całkowita eliminacja wirusa polio a także wprowadzeniu Programu Szczepień Ochronnych w Polsce rozpoczęto cykl masowych szczepień. Dzięki temu udało się zwalczyć panującą od 1951 roku epidemię polio w Polsce. Wpisanie szczepień na polio do kalendarza szczepień spowodowało, że zachorowalność w Polsce od prawie 40 lat jest praktycznie zerowa. Aktualnie podawane są trzy dawki w 3-4 oraz 5-6 miesiącu i 16-18 miesiącu życia dziecka. Dodatkowo stosowana jest w około 6 roku życia dawka przypominająca. Dzięki masowym i wieloletnim szczepieniom liczba nowych zachorowań na polio na świecie spadła z 350 000 (w roku 1988) do 143 (w 2019 roku). Wielkim sukcesem okazało się również wyeliminowanie zachorowań na polio prawie do zera z kontynentu Ameryki, Europy i Australii. Pomimo prowadzonych od ponad 60 lat szczepień przeciwko polio wiele osób na świecie, które nie zaszczepiły się, walczą z ciężką niepełnosprawnością.
Powiatowa Stacja Sanitarno – Epidemiologiczna w Augustowie
Napisz komentarz
Komentarze