Ściana pamięci o Obławie

Obława Augustowska była największą zbrodnią dokonaną przez Sowietów na Polakach po zakończeniu II wojny światowej. Operacja przeprowadzona w lipcu 1945 roku przez oddziały 50 Armii radzieckiej i wojska NKWD przy pomocy funkcjonariuszy i współpracowników Powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej oraz 1 Praskiego Pułku Piechoty Ludowego Wojska Polskiego, miała przede wszystkim na celu rozbicie podziemia niepodległościowego, mającego oparcie w kompleksie leśnym Puszczy Augustowskiej. Od 12 do 25 lipca 1945 prowadzona została szeroko zakrojona akcja pacyfikacyjna. Oddziały radzieckie przeczesywały lasy, otaczały wsie, aresztując mieszkańców podejrzanych o kontakt z partyzantką niepodległościową, efektem czego zatrzymano ponad 7 tysięcy osób, które wywieziono i przetrzymywano w nieludzkich warunkach. Sowieci utworzyli obozy filtracyjne, w których torturowali i przesłuchiwali zatrzymanych. Nie znamy pełnej listy ofiar, około 600 osób narodowości polskiej zostało wywiezionych w nieznanym kierunku i wszelki ślad po nich zaginął. Ciał ofiar nigdy nie odnaleziono.