Historia porcelany jest bardzo ciekawe i nie taka oczywista jak mogłaby się wydawać.
Pierwszą porcelanę wytworzyli Chińczycy w VII wieku p.n.e. Porcelana jest najszlachetniejszą formą ceramiki. Jest białą, prześwitującą masą. Na początku procesu wytwórczego wypala się mieszankę w temperaturze nie wyższej niż 1000 ̊C, na którą składa się glinka kaolinowa, skaleń i kwarc. Następnie po wypaleniu pokrywa się ją szkliwem. Tak przygotowana jest drugi raz wypalana.
Porcelanę można podzielić na trzy rodzaje: porcelanę kostną, miękka porcelanę oraz porcelanę twardą.
Porcelana do Europy trafiła dzięki Marco Polo. Przebywał on w 1275 roku na dworze cesarza Kubilaja w Chinach, gdzie zetknął się z pięknymi wyrobami, które w swoim pamiętniku określił mianem „porcelana”. W Europie tego pojęcia zaczęto używać w XVI wieku. We Florencji ok. 1560 roku powstała porcelana medycyjska, która królowała na salonach dworu Francesco Maria de Medici. Porcelana wynaleziona przez Jana Fryderyka Boettgera w 1709 roku nazywana białym złotem. W 1745 roku w Wielkiej Brytanii opracowano recepturę tzw. porcelany kostnej. Produkowana jest ona ze spopielonych kości bydła, skalenia i kaolinu. To czym się wyróżnia od innych wyrobów to nieskazitelna biel, przejrzystość i wytrzymałość mechaniczna.
Napisz komentarz
Komentarze